Wykonawca bierze niewielki woreczek uszyty z czarnej tkaniny i wywraca go na drugą stronę pokazując, że w środku nic nie ma. Następnie znów pokazuje go od zewnątrz. Trzyma worek w lewej ręce, a prawą robi wymach, uprzednio pokazawszy, że w ręce też nic nie ma. Zaciska pięść, jakby coś schwytał w powietrzu i z daleka "wrzuca" do woreczka. Wkłada rękę do woreczka i wyjmuje z niego jajko. Pokazuje je, następnie wkłada z powrotem i natychmiast pokazuje, że woreczek jest pusty, znów wywracając go na lewą stronę. Wykonawca trzyma wywrócony worek w lewej ręce, a prawą znów robi wymach w powietrzu i pokazuje że znów "złapał" jajko, które wszyscy widzą w jego dłoni. Kładzie jajko do woreczka, który znów mimo to jest pusty. Aby wszystkich o tym przekonać, wykonawca rzuca woreczek na podłogę i nadeptuje go. Potem podnosi woreczek i spokojnie wyjmuje z niego jajko.
Następnie wykonawca bierze szklankę, rozbija jajko i wlewa do szklanki. Znów macha ręką i znów ukazuje się w niej jajko, które wkłada do woreczka. Można tak robić wiele razy. Na zakończenie wykonawca znów kładzie jajko do woreczka, który natychmiast zwija i wyrzuca za kulisy.
Rekwizyty:
-specjalny woreczek,
-drewniane jajko,
-świeże jajko kurze.
Sekret:
Sekret sztuki polega na specjalnej konstrukcji woreczka, która pozwala na chowanie do środka jajka w sposób niezauważalny i na umiejętności manipulacji jajkiem. Woreczek szyje się z czarnej satyny w następujący sposób: Wycina się pas długości 85 i szerokości 25cm.
Odwija się odcinek dł. 30cm (1-1 i 2-2), po czym z drugiej strony tak samo odwija się 30cm (2-2 i 3-3), a pozostały kawałek zawija się do środka. Potem według linii robi się szew z dwóch stron: 1-2 i 1-2. Powstaje woreczek z ukrytym przedziałem 3-3 i 4-4.
Wykonawca pokazuje, że woreczek jest pusty, a w lewej ręce nieznacznie palmuje drewniane jajko, które wyjął z lewej kieszeni, kiedy obracał się do publiczności. Po czym ukradkiem wrzuca jajko do woreczka. Teraz może jeszcze raz pokazać, że woreczek jest pusty, w tym celu wsuwa rękę do woreczka i wywraca go tak, aby jajko wtoczyło się do ukrytego przedziału E, w kąt 3. C - to woreczek w normalnym położeniu bez jajka; D - moment, w którym jajko wytacza się z ukrytego przedziału na brzeg 2-2, tam łatwo po nie sięgnąć; F - położenie jajka w woreczku tuż przed wyjęciem albo zaraz po wrzuceniu; G i H - momenty, kiedy woreczek jest przekręcony i jajko znajduje się w ukrytym przedziale. Można wtedy pokazać, że woreczek jest pusty, szczególnie zwracając uwagę na dno; jajko, które znajduje się w ukrytym przedziale, powinno się zamknąć w lewej dłoni, wtedy woreczek można nawet bez obawy wywrócić na drugą stronę.
Po wyjaśnieniu całej strony technicznej pokazu woreczka, należy wrócić do opisu pokazu. Kiedy wykonawca wrzucił jajko do woreczka, prawą ręką naśladuje łapanie jajka z powietrza, w rzeczywistości ręka jest pusta. Przed tą manipulacją wykonawca nieznacznie wyjmuje prawą ręką jajko z woreczka w chwili, kiedy pokazuje publiczności, że woreczek jest pusty.
Jajko też pokazuje widzom. Po czym udaje, że wrzuca jajko do woreczka, naprawdę zaś palmuje je i chowa do kieszeni, gdzie zamienia je na prawdziwe. To jajko też palmuje, żeby w odpowiednim momencie wrzucić je do woreczka, natychmiast je z niego wyjąć i rozbić. Następnie wykonawca ukradkiem wyjmuje z kieszeni i palmuje w ręce drewniane jajko, które potem "chwyta" z powietrza i wkłada do woreczka.
Zostały tu opisane niektóre momenty sztuki. Namawiam wszystkich do tego, aby samemu wymyśleć własną metodę pokazu.
